Nissewaard

Al vele jaren is er een tekort aan betaalbare woningen in Zuid-Holland. Het aantal goedkope sociale huurwoningen is afgenomen van 45% in 1986 naar 19% in 2012. Gemiddeld is de wachttijd 8 jaar. Tussen 2009 en 2015 is de gemiddelde sociale huurder 117 euro per maand (28,8%) meer aan huur gaan betalen. Door de enorme huurverhogingen van de laatste jaren zijn huurders verder in de knel gekomen.

Enkele leden van SP Nissewaard waren aanwezig bij een drukbezochte bijeenkomst, georganiseerd door
de SP Statenfractie, daar spraken SP leden over het tekort aan betaalbare woningen en werd samen gedacht over mogelijke oplossingen. We spraken met
Tweede Kamerlid Farshad Bashir, enkele wethouders van de SP en met een vastgoed- en herbestemmingsexpert.

Een uitdaging waar gemeenten zich voor gesteld zien, is het huisvesten van statushouders

(vluchtelingen met een verblijfsvergunning). De toenemende druk op verdeling van woningen en voorrangspostitie geeft bij al die mensen die al jaren wachten op een betaalbare woning vaak scheve
gezichten.

De komst van de vele vluchtelingen is echter niet de oorzaak van het tekort aan woningen. De
verschillende regeringen van de afgelopen jaren maakten de bewuste keuze sociale huurwoningen te slopen of te verkopen. Statushouders, gezinnen,
starters, bijstandsmoeders, ze zijn allemaal het slachtoffer van hetzelfde afbraakbeleid.

De SP wil dat er per direct wordt gestart met het bouwen van meer betaalbare huurwoningen voor alle
wowingzoekende. Daarnaast pleit de SP ervoor om statushouders beter te verdelen over gemeenten.

 De SP wil dus zo snel mogelijk meer betaalbare woningen – maar hoe?

Stoppen met de verkoop van de nog bestaande woningen Nieuwbouw of ombouwen van leegstaand vastgoed.

Er zijn ook andere creatieve oplossingen mogelijk. De aanwezige SP leden spraken met elkaar over de kansen en gevaren van tijdelijke of creatief
flexgoed.

Een investeringsplicht (in plaats van de verhuurdersheffing) waardoor de slagkracht van corporaties toeneemt en gemeente prestatie-eisen kunnen stellen.

Waar mogelijk ombouwen van kantoorlocaties

Flexwoningen, gedeelde woningen en dergelijke kunnen op de korte termijn nodig zijn en voor sommige
groepen statushouders (zoals jongeren) een goede kans zijn.

De aanwezige SP leden maakten zich vooral ook zorgen. Statushouders mogen geen
nieuwe tweederangs burgers worden. We moeten blijven streven naar het bijbouwen van (of herontwikkelen tot) volwaardige betaalbare woningen voor iedereen.

Conclusie: met het
huidige regeringsbeleid zijn onze lokale mogelijkheden beperkt. Wat nodig is, is een beter woningbouwbeleid vanuit het Rijk. Zodat uiteindelijk iedereen;
autochtoon, statushouder en vluchteling een goede en veilige woonruimte geboden
kan worden.