Nissewaard

Enkele bespiegelingen van Hans Mellink tijdens de laatste vergadering in juli 2013 van de gemeenteraad.
“Van de vorige kadernota (financieel plan voor de komende jaren) herinner ik mij eigenlijk maar één zinsnede: daar wil ik het niet over hebben. Dat is misschien wel veel zeggend”. Ik vroeg mij af wat na deze 5 minuten van deze voordracht bij de lden van onze gemeenteraad blijft hangen.

“Natuurlijk zijn onderwerpen aan de orde zoals de grondexploitatie, de Boekenberg, parkeergarages, het nieuwe theater en alle bouwplannen die nog in ontwikkeling moeten komen. En natuurlijk niet te vergeten de komende fusie met onze buren; Bernisse.
De komende tijd verdwijnen bibliotheekbussen, jeugdhonken en zelfs een compléét ziekenhuis. Om met dat laatste te beginnen: het neoliberalisme wil zo graag dat de Rijksoverheid taken geeft aan gemeenten omdat zij dichter bij de burger staan. En dat het Rijk slechts wat kerntaken overhoudt. De gemeenten zouden die taken beter kunnen uitvoeren. Dat klinkt leuk en logisch, maar de zak geld die daarbij hoort, wordt aanzienlijk verkleind. Dan moet je wel heel creatief zijn om met veel minder geld het voorzieningenniveau op peil te houden. Het College staat komende jaren voor een nagenoeg onmogelijke taak.
De afgelopen regeringen van de heren Balkenende en Rutte stelden onder andere dat Ziekenhuizen moeten concurreren en dat dat zal leiden tot goedkopere zorg én minder lasten voor de burgers. Het tegendeel is inmiddels voldoende bewezen. Maar daar lijkt ons kabinet niet van overtuigd. Vorig jaar maakten de ziekenhuizen een recordwinst van zo'n 300 miljoen. De zorgverzekeraars bleven met ca 3 miljard ook niet bepaald met lege zakken staan. Dat lijkt dus prima te gaan. Maar bij het eerlijke verhaal horen ook bonussen voor mensen waarvan men toch kan vaststellen dat zij niet bepaald goed hebben gefunctioneerd en grootschalige fraudes met declaraties. Ja, die marktwerking heeft veel losgemaakt.

Daarmee kom ik bij een ander onderwerp :

Zorgkannibalisme

, een begrip dat in Spijkenisse is ontstaan. Enkele maanden geleden trokken zich donkere wolken samen boven het Ruwaard van Putten ziekenhuis. Terwijl de personeelsleden er alles aan deden om het bestaan van het ziekenhuis te rechtvaardigen en flink overuren maakten die zij nu, na het faillissement niet betaald krijgen, waren volgens goed ingelichte bronnen al figuren van andere ziekenhuizen aan het kijken wat er van hun gading in de boedel zat. Dat geeft de burger toch de sterk de indruk, dat de graaiers zich al te goed deden terwijl het ziekenhuis vocht voor haar bestaan. Inmiddels is het ziekenhuis failliet. Er blijft een flinke schuld achter die anderen mogen betalen. Van dezelfde goed ingelichte bronnen vernemen wij dat verpleeghuizen uit de regio, die afspraken hadden gemaakt met het RvP, ook inkomsten derven. Ook zij worden door de schulden geraakt en het is maar de vraag of zij overeind kunnen blijven. Nu zullen mensen ongetwijfeld roepen: maar er stierven wel veel in dat ziekenhuis. Dat het sterftecijfer duidelijk hoger was dan elders klopt. Maar daar blijkt een goede verklaring voor. Waar stervenden in andere ziekenhuizen naar huis worden gestuurd, bleef het personeel van RvP daar tot de laatste ademtocht voor zorgen. Naar verluid werden elders ambulances met gestorvenen geweigerd en bij RvP toegelaten. En dat zie je niet in de cijfers terug. Kennelijk kan je die cijfers sturen. Maar dat keert zich wel tegen je. Zover schiet de marktwerking in de zorg door.

Het ziekenhuis draait nu in sterk vermagerde vorm verder. Maar het zou ook zomaar nog dicht kunnen gaan. De komende weken zijn cruciaal. Roept het College de Raadsleden terug van vakantie als het mis gaat? Spijkenisse is nu een behoorlijk grote werkgever kwijt maar ook een belangrijk onderdeel van de complete stad die wij graag willen zijn. Veel in de verpleging werkende inwoners, hard werkende mensen die hun ziel en zaligheid in hun werk legden, zien hun inkomen de komende maanden of binnen 3 jaar drastisch afnemen. En dat in een tijd dat ook in de zorg minder banen beschikbaar zijn. De SP vraagt zich af wat het College daaraan gaat doen? Of laten wij dit gebeuren? Daar gaat de gemeente niet over, is dan de gebruikte uitspraak. Maar daar gaat de gemeente juist wél degelijk over. Zij is verantwoordelijk voor de zorg van haar burgers. Die zorg is een grondwettelijk recht en de Rijksoverheid heeft die zorg bij de Gemeenten belegd. Wij zijn erg benieuwd naar de ideeën van het College hierover.

Via het ziekenhuis kom ik op een ander onderdeel van de zorg: de thuiszorg. Ook die staat zwaar onder druk. Als dit kabinet haar zin krijgt, zullen uw billen gewassen worden door uw buurvrouw. En ik zie een aantal aanwezigen al glimlachen. Zij zijn waarschijnlijk gezegend met een zeer welwillende en mooie buurvrouw. Maar wat als je buurvrouw niet het vermogen heeft u te verzorgen of niet de tijd heeft om uw boodschappen te doen? Het kabinet gaat er van uit dat iedereen zorg kan bieden en dat dit niet aan de kwaliteit af zal doen. We vergeten even dat een diploma moet worden behaald om dit werk te mogen uitvoeren.
We moeten meer vrijwilligerswerk gaan doen. De groenvoorziening wordt overgenomen door werklozen die hun tijd nuttig moeten besteden. Groenmedewerkers kunnen naar huis. Betaalde conciërges werden vervangen door ID-ers die vervolgens naar huis moeten en vervangen worden door:...... juist vrijwilligers. Thuiszorg moet gedaan worden door mantelzorgers of andere vrijwilligers. Professionals kunnen naar huis. Natuurlijk spaart dat loonkosten. Maar de bakker moet worden betaald. En de huisbaas ook. Voorlopig raken veel mensen hun hoofd- of neveninkomen kwijt. Zij hebben minder te besteden, de overheid krijgt minder belasting, bedrijven gaan dicht, meer mensen op straat, minder belasting, nieuwe bezuinigingen, minder belastinginkomsten enz. enz. Een van de raadsleden riep nog niet zo lang geleden: het is hier Zimbabwe niet maar de eerste stappen op weg daar naar toe zijn gezet. Wij vragen ons oprecht af waar het ophoud en hoe lang wij dit met zijn allen laten doorgaan.
Dit is een deel van de narigheid die als een vloedgolf vanuit het Rijk over de gemeente spoelt. Op gemeentelijk niveau hebben wij nogal wat zorgen. Grondexploitatie, Theater, Boekenberg, Havenplan, Heer en Meester, het Land, Terras aan de Maas. Allemaal geen makkelijke dossiers.

De woningmarkt is vastgelopen. Door gebrek aan visie en daadkracht komt die voorlopig niet op gang. Daarnaast constateren wij een terugloop van het aantal sociale woningen in de regio. Wij willen graag 40% van de woningen voor sociale woningbouw reserveren. Een groter wordende groep zal een beroep moeten doen op deze woningen omdat zij inkomen verliest en niet meer aan de bak komt. Wij geven het College in overweging om bij deel II van het Terras aan de Maas een deel hiervoor in te ruimen. Uitstel geeft extra rentekosten en dat kunnen wij niet gebruiken. Verhuur is het gat in de markt en levert geld op. Die oplossing heeft voor Rokade ook gewerkt en met succes. Na de vakantie zullen wij hiervoor een plan op tafel leggen.

Een andere oplossing voor de problemen die ons te wachten staan zien wij niet van dit kabinet komen. Daar hoeft het College zo als het er nu uitziet geen steun van te verwachten. Dan moet het roer flink om. Boeren in Frankrijk blokkeren dan de snelwegen in vakantietijd, vrachtrijders bezetten de viaducten. Een vaak gebruikt en probaat gebleken middel. Op diverse plekken in de wereld uiten mensen nu hun woede over de crisis op de pleinen van de hoofdsteden. Op dit moment hebben de meeste Nederlanders het nog goed. Voldoende te eten, een dak boven het hoofd, een eigen app, Facebook en TV. Dus brood en spelen. De koers die wij nu varen is er een waarbij ik over twee jaar een vol Museumplein voorzie.
Wij van de SP hopen van harte, dat de koers wordt verlegd door hard aan de wind te gaan varen met alle hens aan dek en dat een schipbreuk van ons land voorkomen kan worden.

Hans Mellink SP raadslid